تاریخچه ژیمناستیک

سایت شرط بندی پویان مختاری

برای مبتدیان ، بیش از یک راه برای به ثمر رساندن یک مسابقه ژیمناستیک وجود دارد. هر سازمان بزرگی قوانین خاص خود را دارد ، یا کد امتیازاتی دارد که نحوه امتیاز دهی به ورزشکاران را تعیین می کند.
این واقعیت که کدهای نقطه به طور مداوم در حال تغییر و بازبینی هستند ، گیج کننده تر می شود.

اما فارغ از اینکه کد امتیازات تغییر کند ، همه داوران اساساً به دنبال چهار عنصر مشابه در اجرا هستند: اجرا ، هنر ، تکنیک و ترکیب.

نمره گذاری
برای اطمینان از دقت ، دو نمره مختلف گرفته می شود و سپس در پایان هر اجرا ترکیب می شود (این مورد برای ژیمناستیک مردان و زنان درست است). اولین امتیاز ، نمره D یا نمره دشواری است.

برای محاسبه نمره D ، داوران از صفر شروع می کنند و در طول روز برای هر حرکت موفق امتیاز اضافه می کنند.

درجه بندی دشواری حرکت از A تا I است ، با حرکات با درجه A ساده ترین و حرکات با درجه I دشوارترین.

بنابراین ، اگر یک حرکت درجه E به درستی اجرا شود ، امتیازات بیشتری نسبت به حرکت درجه B برای یک ورزشکار کسب می کند. برای ارتباطات خوب یا اینکه یک ژیمناست با چه سرعت و یکنواختی می تواند بین مهارت ها جابجا شود ، امتیازات اضافی دریافت می شود.

نوع دیگر نمره ای که در هر روال ژیمناستیک گرفته می شود ، نمره E یا نمره اعدام است.

برخلاف نمره D که از صفر شروع می شود و امتیاز جمع می شود ، نمره E از ده شروع می شود و سپس به ازای هر اشتباه کاهش می یابد.

اشتباهات کوچک کسر امتیاز دهی را دریافت می کنند ، در حالی که اشتباهات بسیار بزرگتر ، مانند افتادن از پرتو ، می تواند امتیاز یک ورزشکار را با یک امتیاز کاهش دهد